Dag 16 : Saint Malo - Rennes - Rijsel - Kemmel - Waasmunster (30 km)

Deze morgen al om 6h opgestaan, half 7 ontbijt en tegen 7h de fiets op richting station van Saint Malo. Het was heel rustig in het station, enkel een paar zwervers aan de ingang.  Maar dit bleek stilte voor de storm.  We zaten gelukkig als eerste in de trein want net voor vertrek zat deze al aardig vol, en er kwam op de tussenstops alleen maar volk bij...  Ook een Frans koppel met baby van 15 maand was aan een rondrit bezig met de fiets, gepakt en gezakt en dan vinden wij soms dat het hard labeur is...
In station van Rennes een handige tip geleerd van het koppel.  Hoe krijg je een fiets in een veel te kleine lift... gewoon op achterwiel met alle bagage erop... uiteindelijk niet zo moeilijk dan dat het eruitziet, en het spaart toch een hele hoop werk met de bagage af en op laden...
De TGV was een gekend avontuur van vorig jaar.  We hadden ruim 4 uur tijd om beetje uit te rusten, beetje eten, wat geslapen... Rond half 3 uiteindelijk in Rijsel aangekomen, koffietje met gebak om wat energie op te doen en dan de fiets terug op voor een laatste trip naar Kemmel waar de auto stond.
Die laatste trip blijft steeds de moeilijkste en lastigste, vooral door het besef van het einde van het avontuur, maar nu ook door de felle tegenwind...
Aangekomen tegen 5h aan de B&B, alles ingeladen in de auto en onszelf getrakteerd op een Westvleteren trapist met kaas in de abdij...

We hebben enorm genoten van deze tocht, ook al was het niet de langste die we ooit deden, het was zeker en vast de zwaarste door al dat geklim in Normandië en de regen en wind die we af en toe moesten trotseren.  We denken alweer na over ons volgend avontuur...

Bedankt aan iedereen die ons volgde op de Blog...

Ilse en Luk

wachten op de trein in Saint Malo

trein naar Rennes om 7h50

op de trein naar Rennes

Station in Rennes

 

ons eigen compartiment op de TGV

privé piano concert in station van Rennes

Terug in Rijsel, klaar voor de laatste kilometers naar Kemmel

 

Kan het nooit laten om steeds weer dezelfde uitleg te geven ;-)

 

 

Deze tocht was weer TOP !!

Dag 15 : Cancale - Saint Malo (17 km)

N 48 39' 11" W 2 00' 44"

Vandaag gewacht tot half 2 om te vertrekken tot het over was met regenen. Het tochtje vandaag was het laatste stukje van onze Normandië tocht, eindpunt Saint Malo. Wegens de onbetrouwbare weersvooruitzichten hebben we gekozen om niet naar het eiland Jersey te gaan voor een laatste tochtje rond het eiland. We gingen in principe morgen Saint Malo verkennen en naar het 'groot aquarium' gaan maar de enige optie om met de fietsen thuis te geraken met de TGV was om morgenvroeg al te vertrekken... Het is dus ons laatste dagje Frankrijk geweest... Morgen zijn we terug thuis.

 

 

kustlijn van Saint Malo op onze laatste avond

Details Route:

 

Dag 14 : Servon - Cancale (52 km)

N 48 39' 43" W 1 52' 05"

Vandaag een relatief kort ritje gepland. De eindbestemming lag al vast, we hadden gisteren een B&B vastgelegd in Cancale. Dit stadje is heel erg gekend voor het kweken van oesters. Er staan dan ook overal kraampjes waar je oesters kan kopen die je op de dijk kan opeten. De lege schelp wordt gewoon in zee gegooid, en aan het aantal schelpen dat er ligt te zien worden hier massa's oesters gegeten.
De toch vandaag verliep heel vlot, het weer zat mee, voortdurend zon, geen klimmetjes meer enkel beetje te veel tegenwind.  Om een stukje in te korten hadden we besloten een stuk langs het strand te fietsen, maar uiteindelijk de laatste kilometer te voet door het zand gestapt met onze fietsen aan de hand, vermoeiend en lastig maar wel heel mooi decor.
Gans de dag ook de Mont Sint Michel kunnen bewonderen.  Vermits we de baai van de Mont Sint Michel rondfietsen bleef die de hele tijd zichtbaar, wel steeds kleiner en vager aan de horizon naarmate we Cancale naderden.

oesters eten op de zeedijk

 

de Mont St. Michel

 

 

mysterieus...

logeren bij de Bomma (links)

verdwaald op het strand...

 

 

 

 

Cancale

Details Route:

 

Dag 13 : Vire - Servon (92 km)

N 48 35' 32" W 1 23' 34"

Deze morgen was de ontbijttafel al opgeruimd toen we beneden kwamen. Blijkbaar was men ons in het hotel vergeten ...
De tocht liep de hele dag over oude spoorweg beddingen. Dus felle klimmetjes waren er vandaag niet bij, Max helling was 2-3% maar dan wel voor 10 tot 20 km lang, wat bij afdalingen wel goed vooruit ging.
Vandaag toch weer getroffen door pech. Na 60km fietsen lekke achterband door stukje glas. 
Laatste kilometers van vandaag ook nog een korte maar hevige bui op ons hoofd gekregen. Nu logeren we bij de bomma, vrij ouderwetse B&B waar je niet te nauw mag kijken maar zo dicht in de buurt bij de Mont Sint Michel zijn we al blij met een bed voor vannacht.

de Mont St. Michel

Ilse, naar waar moeten we?

 

terug lekke band

fietsen op oude spoorweg

Details Route:

 

 

 

Dag 12 : Saint Lô - Vire (67 km)

N 48 50' 22" W 0 53' 23"

Deze morgen kregen we plots gezelschap van Gilbert, een gepensioneerde man uit de buurt die dagelijks zijn tochtje met de mountainbike doet. Hij fietste de eerste 15 km met ons mee langs het jaagpad van Le Vire. We hebben de hele voormiddag de rivier gevolgd, op de middag op een bankje gepicknickt en zelf ons koffietje klaargemaakt met de kampeerspulletjes. Zo zijn die toch niet voor niets al de hele tijd meegesleept...
Na de middag begon het lastig te worden, voortdurend lang en stijl klimmen, het laatste stukje naar Vire was terug vlak via oude spoorlijn tot in het stadscentrum. We logeren terug in een hotel, maar met wasserette aan de overkant van de straat... Nu aan het wachten tot de was klaar is...

Gilbert

picknick met zelfgemaakte koffie

bobslee baan

 

 

death ride

 

wachten tot de was klaar is

 

Details Route:

Dag 11 : Vierville - Saint Lô(70 km)

N 49 06' 57" W 1 05' 60"

Deze morgen ontbeten met zicht op Omaha beach, mooi decor om de dag te beginnen. Na een klimmetje op naar het hoogtepunt van de dag, pointe du hoc, een uitstekend stuk rots waar de Duitsers afweergeschut hadden geplaatst. Gezien dit de landing op Omaha en Utah beach zou bemoeilijken werd dit stukje zwaar gebombardeerd vanop zee en uit de lucht. Als herinnering is pointe du hoc tot op heden in deze staat gebleven. Overal kraters en geëxplodeerde bunkers.
De tocht verliep heel vlot, zo goed als geen klimmetjes en de laatste 20km langs het jaagpad van de rivier La Vire. Via "bureau de tourisme" logies gevonden in een Mercure hotel, B&B was weer geen optie, we moeten nochtans dringend eens de was doen ;-)

op weg naar de Mont St Michel

Pointe du Hoc

uitzicht bij het ontbijt

 

krater inslagen op Pointe du Hoc

 

 

inname van Pointe du Hoc

Yes!!

zonsondergang in Saint Lô

Details Route: